آموزش فوکوس کردن در عکاسی هنگامی استفاده می شود که شما با یک سری شرایط خاص مواجه شوید که دوربین عکاسی DSLR یا دوربین بدون آینه خود را به حالت دستی گذاشته و فوکوس کنید. ما در قسمت ششم آموزش عکاسی با دوربین dslr قصد داریم که به شما عکاسان عزیز فوکوس دستی با دوربین عکاسی را آموزش بدهیم که بتوانید عکس های شارپ با وضوح بالا را ثبت کنید.
استفاده ازتنظیمات فوکوس خودکار درزمانی که روز روشن و آفتابی و در مواقعی که سوژه شما واضح باشد، بهترین انتخاب می باشد؛ ولی اگر قصد داشته باشید در نور کم عکاسی کنید و بخواهید روی یک سوژه خاص فوکوس کنید و یا سوژه موردنظر به خوبی پیدا نباشد، در این زمان به کمک اتوفوکوس نمی توانید تصویر خوبی شکار کنید.
برای نمونه، بسیاری از کسانی که به طبیعت میروند برای گرفتن عکس های منظره، تقریباً همیشه از فوکوس دستی استفاده می کنند زیرا به این طریق می توانند بر کار عکاسی خود کنترل کاملی داشته باشند.
تعریف فوکوس
فوکوس را می شود اینطور بیان کرد : تمرکز و مرکزیت دادن به سوژه. رسیدن به حداکثر وضوح است یا به معنای دیگر تنظیم فاصله کانونی عدسی لنز دوربین عکاسی بر اساس فاصله جسم تا دوربین برای داشتن یک عکس واضح تر.
زمانی که درون منظره یاب دوربین نگاه می کنید تا کادربندی انجام دهید با یک سری نقاط مواجه می شوید که به آن ها نقاط نورسنجی و نقاط فوکوس گفته می شود.از اونجا که این نقاط هر دو نوع کاربری را دارند به هر دو نام معروفند. پس ما از این نقاط هم برای نورسنجی و هم برای فوکوس استفاده می کنیم.
کنترل فوکوس را در دست بگیرید
شما اگر تنظیمات دوربین را در حالت خودکار قرار دهید، دوربین عکاسی شما با استفاده از نقطه مرکزی، فوکوس را به طور اتومات انجام میدهد. درسته این روش در بسیاری از موارد عکس های واضح و شارپی را ثبت می کند، ولی برای خلاقیت بیشتر و برای پیاده سازی ایده مدنظر خود در تصویر بهتر است در مورد آموزش فوکوس کردن در عکاسی بیشتر مطالعه کنید تا نقطه فوکوس را خودتان به دست بگیرید.
قوانین فوکوس دستی
راحت ترین راه حلی که برای فوکوس دستی دوربین شما می باشد، تنظیم رینگ فوکوس می باشد و تا زمانی که هر چیزی که می خواهید از آن عکس بگیرید واضح و شارپ دیده شود.
این اصل را فراموش نکنید که، هرچه دیافراگم شما عریض تر باشد، شما موظف هستید دقیق تر عمل کنید و زمانی که شما با استفاده از لنز دوربین عکاسی خود به این صورت فوکوس می کنید، دریچه دیافراگم دوربین شما همیشه باز است، حتی اگر دوربین خود را روی سوژه دیگری تنظیم کنید. دریچه دیافراگم فقط لحظه ای بسته می شود که عکس بگیرید. برای درک بهتر اینکه روی چه سوژه ای فوکوس کرده اید، باید از دکمه پیش نمایش عمق میدان (DOP preview button) استفاده کنید.
اما مشکل اینجاست که این یک روش عملی برای گرفتن تصاویر خوب و با کیفیت نمی باشد، مگر اینکه از یک تنظبمات دریچه دیافراگم باریک (عدد دیافراگم بزرگ) استفاده کنید.
لنزهای دوربین و دوربین های عکاسی جدید با این فرضیه کار می کنند که افراد بیشتر افرادی که از دوربین عکاسی استفاده میکنند از تنظیمات فوکوس خودکار استفاده می کنند، بنابراین فوکوس دستی با دوربین های جدید و با کمک چشم، بسیار سخت تر از دوربین های قدیمی می باشد.
لنزهای دوربین فاصله کانونی کمتری در فواصل دور دارند (یعنی عکاس باید مقدار کمتری حرکت کند تا بتواند فوکوس را تنظیم کند). واقعیت اینه که دوربین های عکاسی و لنزهای جدید به گونه ای طراحی نشده اند که بتوان به سرعت و براحتی از طریق منظره یاب (viewfinder) فوکوس کرد.
مشکل در تنظیم دستی
اما مشکل اینجاست که این یک روش عملی برای گرفتن تصاویر خوب و با کیفیت نمی باشد، مگر اینکه از یک تنظیمات دریچه دیافراگم باریک (عدد دیافراگم بزرگ) استفاده کنید.
لنزهای دوربین و دوربین های عکاسی جدید با این فرضیه کار می کنند که افراد بیشتر افرادی که از دوربین عکاسی استفاده میکنند از تنظیمات فوکوس خودکار استفاده می کنند، بنابراین فوکوس دستی با دوربین های جدید و با کمک چشم، بسیار سخت تر از دوربین های قدیمی می باشد.
لنزهای دوربین فاصله کانونی کمتری در فواصل دور دارند (یعنی عکاس باید مقدار کمتری حرکت کند تا بتواند فوکوس را تنظیم کند). واقعیت اینه که دوربین های عکاسی و لنزهای جدید به گونه ای طراحی نشده اند که بتوان به سرعت و براحتی از طریق منظره یاب (viewfinder) فوکوس کرد.
