مثلث نوردهی یکی از رایج ترین روش ها برای ارتباط 3 متغیر نوردهی که عبارتند از : 1:دیافراگم، 2:سرعت شاتر و 3:ایزو. یک عکاس هنگامی به نتیجه ی مطلوب می رسد که تعادل بین این سه متغیر را برقرار کند .
تغییر هرکدام از این سه عامل نیازمند تغییر حداقل یکی از عامل های دیگر است؛ به همین دلیل داشتن دانش کافی درمورد این مثلث برای کادربندی و بهبود تکنیک شما بسیار مهم است.
این سه ضلع مثلث نوردهی با هم کار میکنند تا نور مورد نیاز عکس را تشکیل دهند. اگر یکی از این سه ضلع به طور دائم عوض شود، حداقل یکی دیگر از ضلعها باید ثابت بماند.
لنز کانن مدل RF-S 18-45mm f/4.5-6.3 IS STM
6,000,000 تومانمشاهده محصول
نگاهی سریع به مثلث نوردهی
ایزو
به سطح حساسیت دوربین به نور را ایزو می گویند. پایین ترین عدد در ایزو نشان دهنده این است که حساسیت به نور در کمترین حالت است و هرچه عدد ایزو بیشتر شود در واقع حساسیت به نور افزایش پیدا می کند. هرچه میزان ایزو افزایش پیدا کند مقدار نویز در تصویر بیشتر می شود.
سرعت شاتر
سرعت شاتر را به مدت زمانی که شاتر باز بوده و نور به سنسور دوربین رسیده می گویند.شاتر با سرعت کم در محیط هایی با نور کم و عکاسی در شب استفاده می شود و سرعت بیشتر شاتر اجازه می دهد که اجسم متحرک را به شکل ایستا ثبت کنید.
دیافراگم
دریچه لنز که باعث میشود نور به سنسور دوربین عکاسی برسد، دیافراگم نامیده میشود. هرچه این دریچه کوچک تر باشد نور کمتری به سنسور می رسد و هرچه این دریچه بزرگتر باشد نور بیشتری به سنسور دوربین می رسد.
دیافراگم، میزان عمق میدان را در عکس کنترل می کند. در واقع عمق میدان، بخشی از عکس است که وضوح بیشتری داشته یا به عبارت دیگری شارپ است. میزان دیافراگم را fمی نامند. هرچه اعداد f بزرگتر باشد تصویر شارپتر می شود.
چگونه نور عکس با دیافراگم، سرعت شاتر و ایزو تنظیم می شود و این سه متغیر باهم کار میکنند؟
برای درک بیشتر مفهوم نوردهی و اینکه این سه متغیر چگونه باهم کار می کنند باید بدانیم، که هنگامی که عکس میگیریم چه اتفاقی داخل دوربین می افتد.
وقتی که دوربین خود را به سمت سوژه ای می گیریم و دکمه ی شاتر را فشار می دهیم، سوژه ی مورد نظر به صورت نور از لنز دوربین عبور می کند. اگر نور سوژه کافی باشد، نور زیادی از لنز عبور می کند؛ ولی اگر در یک محیط تاریک عکاسی کنیم نور کمتری برای عبور از لنز دوربین وجود دارد.
وقتی که نور داخل لنز می شود، از عدسی های مختلف که از جنس شیشه هستند، رد میشود. سپس نور به انتهای لنز که دریچه ای در آن قرار دارد می رسد. به این دریچه دیافراگم می گویند. وقتی که نور از دیافراگم عبور می کند به پرده شاتر می رسد. پرده شاتر همیشه بسته است و فقط در زمان عکاسی، در کسری از ثانیه باز میشود و به نور اجازه می دهد که به سنسور دوربین برسد.
به مدت زمانی که پرده ی شاتر باز است ، سرعت شاتر گفته میشود. سرعت شاتر بسیار سریع است بین ۱/۸۰۰۰ ثانیه یا بسیار طولانی مانند ۳۰ ثانیه است. در نهایت سنسور نور براساس تنظیمات از پیش مشخص شده درباره ی حساسیت به نور یا ایزو جمع آوری می کند.
در اخر شاتر بسته شده و دیگر هیچ نوری به سنسور نمی رسد و پردازش عکس انجام میشود و خروجی آن در صفحه نمایش دوربین، دیده می شود.
اصل اساسی بین این یک آیتم ( مثلث نوردهی در عکاسی )
با هم بررسی کردیم که هر کدام از این 3 فاکتور چه تاثیری روی میران نوردهی عکس میگذارند . اگر بخواهیم خیلی سریع با هم مرور کنیم:
- هر چه سرعت شاتر کمتر باشد نوردهی آن بیشتر است.
- هر چه ایزو آن بیشتر باشد نوردهی بیشتر میباشد.
- هر چه دیافراگم بازتر باشد نوردهی بیشتر است.
در این از نمایندگی کانن مقاله یاد گرفتیم که گام نوری اساسا میزان نور و نوردهی را دوبرابر یا کاهش می دهد. همچنین یاد گرفتیم که با تغییر مکان، سرعت شاتر و ISO، می توانیم توقف های نور را کم و زیاد کنیم و مثلث نوردهی را تغییر دهیم.
بنابراین دفعه بعد که کسی به شما میگوید نوردهی را چند مرحله افزایش دهید، احتمالاً متوجه خواهید شد که چه معنایی دارد و چگونه میتوان آن را معنا کرد.